တိတ္တဆိတ္နဲ႔
မိုးသံက လြဲလို႔ ဘာမွ်မၾကား
မ်က္ရည္တစ္ေပါက္
ပါးျပင္ေအာက္ကေန
လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ က်ဆင္းခဲ႔တာ
မည္သူမွ် မသိ ။
ညေနခင္း ေန၀င္ခ်ိန္
အိပ္တန္းတက္ ငွက္တို႔ပ်ံသန္း
တစ္ေယာက္တည္း လြမ္းရင္း
ခ်စ္သူလာမယ္႔အခ်ိန္ကို
လြမ္းလို႔ ေမွ်ာ္ေနဆဲ ။
ျပတင္းေပါက္ တံခါးမွ
စီးက်တဲ႔ မိုးေရစက္တို႔က
မ်က္ရည္ေတြ က်ဆင္းငိုေနသလို
အလြမ္း၏ အဓိပၸယ္ကို
ေကာင္းမြန္စြာ ေဖာ္ေဆာင္ ေနလွ်က္ ။
ခ်စ္ရသူ အခ်စ္ဆံုးေပမုိ႔
လြမ္းရသူ အလြမ္းဆံုးျဖစ္သည္
အျမန္ျပန္လာပါလို႔
ရင္ထဲက ေအာ္ေခၚသံ
ႏွလံုးသားမွာ ပဲ႔တင္လို႔
အလြမ္းညမွာ
အိပ္မေပ်ာ္ျပီ
ညတာ ရွည္သည္။
လင္းရာင္မိုး ဘားအံ
No comments:
Post a Comment